Hendrik Kerstens begon in 1995 met fotograferen. Voor zijn foto’s gebruikt hij altijd het zelfde model. Dit is niet zomaar een model, maar zijn dochter, Paula. Hij wilde voor zijn foto’s allerlei belangrijke en vluchtige momenten uit haar leven vastleggen, die allemaal te snel uit zijn geheugen verdwenen. De nieuwsgierige ogen van Kerstens spelen een belangrijke rol. Zijn foto’s zijn vaak mysterieus. Kerstens probeert om je een glimp van het geheim in zijn foto’s te laten op vangen en te laten begrijpen wat hij ziet.  Bij de foto’s word Paula steeds als een ander afgebeeld, wat ook opvalt is dat ze je met een erg directe blik aankijkt. Wat ook opvalt zijn de hoofdeksels die vaak erg abnormaal of van een andere tijd zijn. Herkenbaar is ook dat de foto’s vaak sober zijn, het meisje een rustige uitstraling heeft.

Kerstens heeft niet alleen foto’s met betrekking op de gebeurtenissen uit Paula’s leven, hij betrekt ook zijn gedachten van de Nederlandse schilders van de zeventiende eeuw. Enkele portretten van Paula doen erg denken aan ‘Het meisje met de parel’ van Johannes Vermeer, vooral de manier hoe ze kijkt.

Hendrik heeft ook op een andere manier foto's van zijn dochter gemaakt.

Op deze foto is ze erg verbrand.